4894-) Abdullah ibnu Ebî Muleyke şöyle demiştir: Çok hayır işleyici iki kişi hemen hemen helak olacaklardı. Ebû Bekr-le Omer-i kasdediyorum. Bunlar huzuruna Temîm oğulları süvarileri geldiği zaman Peygamber-in yanında seslerini yükselttiler. Bunların biri (yânı Omer) Peygamber-e Mucâşî- oğulları-nın kardeşi olan el-Akra- ibn Hâbis-i emîr ta-yîn etmesini işaret etti. Diğeri de başka birini işaret etti. Nâfi- ibn Omer: Ben bu işaret edilen kimsenin ismini ezberimde tutamıyorum demiştir. üzerine Ebû Bekr Omer-e: Sen mutlak olarak bana muhalefet etmek istiyorsun dedi. Omer de: Ben sana muhalefet etmek istemedim dedi. bu konuda sesleri yükseldi. Bunun üzerine Allah "Ey îmân edenler seslerinizi Peygamber-in sesinden yüksek çıkarmayın..." âyetini indirdi ibnu-z-Zubeyr: Artık Omer bu âyetten sonra Peygamber-in kendisinden sorup anlamak isteyeceği kadar sesini Rasûlüllah-a işittirmez oldu dedi. Abdullah bu kısmı büyük babasından yânı Ebû Bekr-den zikretmedi