4949-)  Zeyd ibn Erkam (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir gazada bulundum. Orada(münafıkların başı) Abdullah ibn Ubeyy-den şöyle derken işittim: Ey topluluk!Rasûlüllah-ın yanındakilere nafaka vermeyin tâ ki etrafından dağılsınlar ve O-nun yanında Medine-ye bir dönersek her hâlde izzet ve kuvveti çok olan (yani kendisi) en zelîl ve zaîf olanı Medine-den muhakkak çıkaracaktır! Zeyd dedi ki:) Ben İbn Ubeyy-in bu sözlerini amcama yahut Omer-e söyledim. O da bunu Peygamber-e söyledi. Bunun üzerine Rasûlüllah beni çağırdı. Ben de İbn Ubeyy-in sözlerini kendisine naklettim. Bu defa Rasûlüllah Abdullah ibn Ubeyy ile adamlarına haber gönderdi. Bunlar geldiler ve: Biz böyle birşey söylemedik diye yemîn ettiler! Rasûlüllah beni yalanladı onu doğruladı. üzerine ben o kadar gamlandım ki ömrüm içinde bana asla bunun benzeri bir keder isabet etmemişti. Artık evde oturdum (dışarı çıkmadım). Amcam da bana: Ey oğul uslu durmadın en sonu Rasûlüllah-ın seni yalanlamasını ve sana öfkelenmesini istedin! dedi (de beni daha da kederlendiriverdi). derece bunaldığım bu sırada Yüce Allah "Münafıklar sana geldikleri zaman..." sûresini indirdi. Bu sûrenin gelmesi üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana haber gönderdi. Huzuruna vardığımda bu sûreyi okudu ve: "Yâ Zeyd! Şübhesiz Allah (nakletmiş olduğun sözde) seni doğrulamıştır" buyurdu yeminlerini (sütrelenecekleri) bir kalkan edindiler de Allah-ın yolundan saptılar... "(Âyet: 2) senedde de yine Zeyd ibn Erkam (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben amcamın beraberinde idim. Abdullah ibn Ubeyy ibn Selûle-den işittim o şunları söylüyordu: Rasûlüllah-ın yanında bulunanlara nafaka vermeyiniz tâ ki etrafından dağilsınlar. Ve yine o: Yemîn olsun biz Medine-ye dönersek elbette en azîz olan oradan en zelîl ve en zaîf olanı çıkaracaktır dedi. ben onun bu sözlerini amcama zikrettim. Amcam da bunu Rasûlüllah-a söyledi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Abdullah ibn Ubeyy-e ve arkadaşlarına haber gönderip çağırttı (Geldiler ve:) Biz böyle söz söylemedik diye yemîn ettiler. onları doğruladı beni de yalanladı. Bundan dolayı bana ömrümde benzeri asla isabet etmemiş olan bir gam isabet etti. Artık ben evimde oturup kaldım. Bunaldığım bu sırada Azîz ve Celîl olan Allah "Münafıklar sana geldikleri zaman... " kavlinden i-tibâren "Onlar: Resûlüllah’ın yanında bulunanlara nafaka vermeyin..." kavline ve"Muhakkak ki en şerefli ve kuvvetli olan Medine-den en zaîf olanı çıkaracaktır" (Âyet:8) kavline varıncaya kadarki âyetleri indirdi. Rasûlüllah bana haber gönderdi de o âyetleri bana karşı okudu. Bundan sonra: "Şübhesiz Allah seni doğrulamıştır" buyurdu. Allah-ın Şu Kavli: şundandır: Çünkü onlar îmân ettiler sonra kâfir oldular. Bu yüzden kalblerinin üstüne mühür basıldı. Onun için onlar anlayamazlar" (Âyet: 3)