4954-) Bize Alî el-Medînî tahdîs etti. Bize Sufyân ibn Uyeyne tahdîs etti. Amr ibn Dînâr şöyle dedi: Ben Abdullah ibn Câbir (radıyallahü anh)-den işittim şöyle dedi: Bizler bir gazvede idik. -Sufyân bir defasında gazve yerine "Bir ordu içinde idik" şeklinde söylemiştir.- Derken Muhâcirler-den biri Ensâr-dan birinin kıçına vuruverdi. Bunun üzerine vurulan Ensârî: Ey Ensâr yetişin! diye bağırdı. Muhâcirler-den olan da: Ey Muhacirler yetişin! diye bağırdı. Bu bağırmaları Rasûlüllah işitti de: "Nedir bu Câhiliyet da-vâsı?" diye sordu. Orada bulunanlar: Yâ Rasûlallah Muhâcirler-den bir kimse Ensâr-dan birinin kıçına ayağının ucuyla vuruvermişti dediler. "Bırakın bu âdeti. Çünkü o çirkin birşeydir" buyurdu. Akabinde bunu Abdullah ibnu Ubeyy işitti ve: Onlar bunu yaptılar ha! Dikkat edin vallahi eğer Medine-ye dönersek en şerefli ve kuvvetli olan oradan en hakîr olanı muhakkak çıkaracaktır dedi. söz Peygamber-e ulaştı. Omer ayağa kalktı da: Yâ Rasûlallah! Beni bırak (yani izin ver) de şu münâfıkın boynunu vurayım dedi. aleyhi ve sellem): "Onu bırak. İnsanlar: Muhammed sahâbîlerini öldürtüyor diye konuşmasınlar" buyurdu. Medine-ye geldikleri zaman Ensâr Muhâcirler-den daha çok idiler. Sonra bir müddet ardından Muhacirler çoğaldılar. Sufyân: Ben bu hadîsi Amr-dan ezberledim dedi. Amr da: Ben Câbir-den işittim: Biz Peygamber-in maiyyetinde idik... diyordu demiştir. Allah-ın Şu Kavli: "Onlar öyle kimselerdir ki; Allah-ın Rasûlü yanında bulunanlara nafaka vermeyin tâ ki sökülüp dağılsınlar diyorlardı. Halbuki göklerin ve yerin hazîneleri Allah-ındır. Fakat o münafıklar ince anlamazlar"(Âyet: 7)