5058-) Ebû Saîd Hudrî şöyle dedi: Biz bize âid bir yolculukta bulunuyorduk. Derken bir yerde konakladık. Akabinde bir kız geldi ve: Kabilenin büyüğü (bir akreb tarafından) sokulmuştur. Erlerimiz yanımızda yoklardır. Binâenaleyh sizlerden bir ilâç yapıcı var mıdır? Dedi. kızm beraberinde bir adam kalktı. Biz onu rukye yapar olarak bilmiyorduk. O kimse o sokulmuş olan kimseye rukye yaptı. Sokulmuş olan kimse derhâl iyileşti. Ve bizden giden o kimse için otuz koyun verilmesini emretti. Ve bizlere de süt içirdi. Bizden olan kimse bize dönünce ona: Sen rukyeyi güzel yapar mıydın yahut sen rukye yaparmıydın? Dedik. O: Hayır yapmazdım. Ben ona Ümmü-l-Kitâb-ı okumaktan başka bir rukye yapmadım dedi. kendi kendimize; Biz gelinceye yahut Peygamber-e bu olan işleri arzedip soruncaya kadar hiçbirşey ihdas etmeyin bildirmeyin dedik. Medine-ye geldiğimizde bunu Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-e zikrettik. "Fatiha Sûresi-nin bu kadar müessir bir duâ olduğunu ona öğreten nedir?" dedi. seriyye halkına: "Şimdi sürüyü taksim edin benim için de bir pay ayırın" buyurdu.