5177-) İbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Salim ibn Abdillah haber verdi ki o babası Abdullah ibn Omer-den şöyle tahdîs ederken işitmiştir: Kızkardeşim Hafsa bintu Omer kocası Huneys ibn Huzâfe es-Sehmî-den -ki Rasûlüllah-ın sahâbîlerinden idi ve Medine-de vefat etmişti- dul kaldığı zamanki vaziyetini babam Omer ibnu-l-Hattâb şöyle bildirmişti: Hafsa dul kalınca ben Usmân ibn Affân-a gidip Hafsa-yı almasını teklif ettim. Usmân: Bu işim hakkında bir düşüneyim! dedi. Birkaç geceler bekledim. Sonra bana kavuştu da: Düşündüm bu günümde evlenmemek ciheti bana hayırlı göründü! dedi. dedi ki: Ben sonra Ebû Bekr es-Sıddîk-a kavuştum. Ona da: İstersen seni Hafsa bintu Omer ile evlendireyim! dedim. Bekr sükût etti bana olumlu veya olumsuz bir cevâb vermedi. Ben Ebû Bekr-e bu sükûtundan dolayı Usmân-dan daha çok gücendim. (Usmân bari menfî olsun bir cevâb vermişti.) Birkaç geceler daha bekledikten sonra Rasûlüllah Hafsa ile evlenmeye tâlib oldu. Ben de kızımı Rasûlüllah-a nikâh ettim. Bunun üzerine Ebû Bekr bir gün bana kavuştuğunda: Sanıyorum ki sen Hafsa-yı bana teklîf ettiğin zaman benim sana bir cevâb vermediğimden dolayı bana darılmışsındır! dedi. dedi ki: Ben de: Evet doğrudur dedim. Ebû Bekr şöyle dedi: O teklifin sırasında sana cevâb vermeme hiçbir mâni- yoktu. Şu kadar ki Hafsa-yı Rasûlüllah-ın zikretmiş olduğunu(yani onu alacağını) biliyordum. Ben de Rasûlüllah-ın sırrını açıklayacak değildim. Rasûlüllah Hafsa-yı terkedip almayacak olsaydı ben teklîfini kabul edip onu alırdım