5283-)
Bize Ebû Usâme Hişâm-dan; o da babası Urve-den tahdîs etti ki Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Bir kerre Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: "(Ey Âişe!) Ben senin benden memnun olduğun zamanı ve bana karşı öfkeli bulunduğun vakti pek iyi bilirim" buyurdu. dedi ki: Ben de O-na: Rasûlallah!) Sen bunu nereden biliyorsun? diye sordum. "Benden razı ve memnun olduğunda(birşeyi reddederken) Lâ ve Rabbi Muhammedi- Muhammed-in Rabbi hakkı için öyle değildir)- dersin. Bana karşı öfkeli olduğun zaman da: -Lâ ve Rabbi İbrâhimi = İbrahim-in Rabbi hakkı için öyle değildir)- dersin (adımı anmazsın)" buyurdu. dedi ki: Ben de: Evet yâ Rasûlallah! Vallahi öyledir. Fakat ben (öfkeli iken) yalnız Sen-in isminden ayrılırım (sevgin ise gönlümde yaşar) diye saygımı arzettim
Kaynak: Sahîh-i Buhârî Kitâbu’n-nikâh
Konu: Kadınların Kıskançlığı Ve Sevgilerinin Şiddetinden Dolayı Hüzünlenip Öfkelenmeleri Bâbı