5747-) Bize Sabit el-Bunânî Enes (radıyallahü anh)-ten şöyle tahdîs etti: Kendilerinde hastalık bulunan birtakım insanlar (Medine-ye geldiler ve): Yâ Rasûlallah! Bizleri barındır ve doyur! dediler. Sağlıklarına kavuştukları zaman da: Şübhesiz Medine havası ağır bir yerdir dediler. üzerine Rasûlüllah onları zekât develerinin bulunduğu Harre denilen arazîye yerleştirdi de: "Develerin sütlerini içiniz!" buyurdu. orada tam sağlıklarına kavuşuncaPeygamber-in çobanını öldürdüler ve develeri önlerine katıp götürdüler. Peygamber(bunu haber alınca) arkalarından bir askerî birlik gönderip yakalattı. Peygamber onların (kısas olarak çaprazvârî) ellerini ayaklarını kestirdi gözlerine de mil çektirip oydurdu. dedi ki:) Ben onlardan bir adamı gördüm ki ölünceye kadar diliyle yeri yalayıp ısırıyordu. Sellâm ibnu Miskîn şöyle dedi: Bana şu ulaştı ki Haccâc ibn Yûsuf Enes-e: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in tatbîk ettiği en şiddetli ukubeti bana tahdîs et! demiş Enes de ona bu hadîsi tahdîs etmiştir. Bu el-Hasenu-l-Basrî-ye ulaşınca: Enes-in bu hadîsi Haccâc-a tahdîs etmemiş olmasını arzu ederdim demiştir.