5788-) Abdullah İbn Abbâs radıyallahü anhüma-tan (o şöyle demiştir): Omer ibn Hattâb Şam-a doğru yola çıktı. Nihayet (Yermûk yakınında bir köy olan) Serğ-a vardığı zaman ordu kumandanları Ebû Ubeyde ibnu-l-Cerrâh ve arkadaşları kendisini karşıladılar ve Şâm arazîsinde veba hastalığı vuku- bulduğunu ona haber verdiler. Abbâs dedi ki: Omer: İlk Muhacirler-i bana çağır dedi. çağırdı da onlarla istişare etti ve onlara Şam-da veba vâki- olduğunu haber verdi. Onlar (gitmek veya geri dönmek hususunda) ihtilâf ettiler. Bâzısı: Bir iş için çıkmışsın o işten geri dönmeni doğru bulmayız. da: İnsanların bakıyyesi ve Rasûlüllah-ın arkadaşları seninle beraberdirler. Onları şu veba üzerine götürmeni doğru görmeyiz dediler. onlara: Yanımdan çıkın! dedi. Sonra: Ensâr-ı bana çağır dedi. onları da Omer-in yanına da-vet ettim. Omer onlarla da istişare etti. Onlar da Muhâcirler-in yoluna girdiler ve onların ihtilâfları gibi ihtilâf ettiler. Bunun üzerine Omer onlara da: Yanımdan çıkın! dedi. Sonra: Kureyş ihtiyarlarından fetih Muhacirler-inden burada bulunanları bana çağır dedi. onları çağırdım. Onlardan ikisi bile Omer-e karşı ihtilâf etmedi. Onlar: İnsanları geriye döndürmeni ve halkı şu veba üstüne götürmemeni doğru görürüz dediler. üzerine Omer insanlar arasında şöyle nida ettirdi: Ben sabahleyin bineğime binip geri döneceğim. Binâenaleyh siz de buna göre (hazırlanıp) sabahlayın dedi. Ubeyde ibnu-l-Cerrâh: Allah-ın kaderinden mi kaçıyorsun? dedi. Omer: Keski bunu senden başkası söyleseydi yâ Ebâ Ubeyde! Evet Allah-ın kaderinden yine Allah-ın kaderine kaçıyoruz. Şuna ne dersin: Şayet senin develerin olsa iki yamacı olan bir vâdîye inseler -yahut indirsen- o yamaçlardan biri münbit diğeri ise otsuz olsa sen develeri bitek yerde gütsen Allah-ın kaderi ile gütmüş; otsuz yerde gütsen yine Allah-ın kaderi ile gütmüş değil misin? dedi. Abbâs dedi ki: Abdurrahmân ibn Avf bir haceti yüzünden ortalıkta yok iken bu sırada çıkageldi ve şöyle dedi: Bu hususta bende bir ilim vardır ki ben onu Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)-tan işittim şöyle buyuruyordu: "Bu hastalığın bir yerde çıktığını işittiğiniz zaman oraya gitmeyiniz. Hastalık sizin bulunduğunuz yerde vâki- olursa ondan kaçmak için sakın o yerden dışarı çıkmayınız!" Bunun üzerine Omer Allah-a hamdetti sonra ayrıldı demiştirtir.