6033-) Bize Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) tahdîs etti. Muâz ibn Cebel (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir seferde Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in bindiği bineğin arka tarafına binmiş idim. Peygamber-le benim aramda semerin arka ağacından başka birşey yoktu. İşte bu kadar yakınında bulunurken Rasûlüllah: "Yâ Muâz!" diye nida etti. Ben: Lebbeyke yâ Rasûlallah ve sa-deyke! dedim. Sonra bir müddet yürüdü. Sonra yine: "Yâ Muâz!" diye çağırdı. Ben: Lebbeyke yâ Rasûlallah ve sa-deyke! dedim. Sonra bir daha yürüdü. Sonra yine: "Yâ Muâz!" diye çağırdı. Ben yine: Buyur yâ Rasûlallah emrine hazırım ve Sana tâata tekrar tekrar yardımcıyım! dedim. "Allah-ın kulları üzerinde ne hakkı vardır bilir misin?" diye sordu. Allah ve Rasûlü en bilendir! dedim. "Allah -ın kulları üzerinde sabit olan hakkı kulların Allah -a ibâdet etmeleri ve O-na hiçbirşeyi ortak kılmamalarıdır" buyurdu. bir müddet daha yürüdü. Sonra: "Yâ Muâz ibne Cebel!" diye çağırdı. Ben: Buyur yâ Rasûlallah emrine hazırım ve Sana tâata tekrar tekrar yardımcıyım! dedim. "Bunu yaptıkları zaman kulların Allah üzerinde sabit olan hakları nedir bilir misin?" dedi. Allah ve Rasûlü en bilendir dedim.Rasûlüllah: "Bunu yaptıkları zaman kulların Allah üzerinde sabit olan hakları Allah-ın onlara azâb etmemesidir" buyurdu.