6152-) Sa-d ibn Ebî Vakkaas (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Omer ibnu-l-Hattâb Rasûlüllah-ın huzuruna girmek üzere izin istedi. Halbuki bu sırada Rasûlüllah-ın yanında Kureyş kabîlesinden birtakım kadınlar vardı kadınlar Rasûlüllah-tan bâzı isteklerde bulunuyorlar ve kendilerine daha fazla vermesini istiyorlardı. Bu konuşmaları sırasında kadınların sesleri Rasûlüllah-ın sesinden yüksek tonda oluyordu. Omer izin isteyince bu kadınlar hemen kalkıp perdeye doğru koşuştular. Peygamber Omer-in gelmesine izin verdi. Omer huzura girdiğinde Peygamber(kadınların hâline) gülüyordu. Bunun üzerine Omer: Yâ Rasûlallah! Babam anam Sana feda olsun! Allah Senin dişlerini güldürsün (yani Seni sevindirsin)! dedi (ve bununla gülmesinin sebebini sormuş oluyordu). "Yanımda bulunan şu kadınların hâline taaccüb ettim: Onlar senin sesini işitince acele perdeye koşuştular" buyurdu. üzerine Omer: Yâ Rasûlallah Sen onların saygı ve büyültmelerine daha lâyıksın! dedi. kadınların tarafına yöneldi de onlara: Ey nefisleri düşman olan kadınlar! Rasûlüllah-ı ta-zîm etmeyip de benden mi çekmiyorsunuz? dedi. da: Çünkü sen Rasûlüllah-tan yoğun sözlü ve katısın dediler. Omer-e: "Ey Hattâb oğlu sen kadınlara cevâb vermeyi bırak! Nefsim elinde bulunan Allah-a yemin ederim ki sen bir yolda giderken şeytân asla seninle karşılaşmaz da muhakkak senin yolundan başka bir yola yönelip gider!" buyurd.