6332-) Alî ibn Ebî Tâlib (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) beni ez-Zubeyr ibnu-l-Avvâm-ı ve Ebû Mersed el-Ganevî-yi gönderdi. Bizim üçümüz de süvârî idik. Bizlere: "Şimdi gidiniz Hah bustânına kadar ilerleyiniz. Orada müşriklerden bir kadın vardır onun yanında Hâtıb ibn Ebi Beltea-dan Mekke müşriklerine hitaben yazılmış bir sahîfe bulunmaktadır (onu alıp bana getiriniz)" buyurdu. dedi ki: Biz Rasûlüllah-ın bize söylediği yerde devesi üzerinde yol almakta olan o kadına eriştik. Alî dedi ki: Biz kadına: Beraberindeki mektûb nerede? dedik. Kadın: Benim yanımda hiçbir mektûb yoktur! dedi. onun devesini çöktürüp eşyası içinde mektubu aradık fakat hiçbirşey bulamadık. Arkadaşlarım Zubeyr ile Ebû Mersed: Biz bir mektûb görmüyoruz dediler. Alî dedi ki: Ben kadına: Vallahi Rasûlüllah-ın yalan söylediğini hiç bilmiş değilim. Kendi ismiyle yemîn edilmekte olan Allah-a yemîn ediyorum ki ya mektubu muhakkak meydana çıkarırsın yahut da ben senin elbiselerini senden soyacağım! dedim. dedi ki: Kadın benden bu ciddiyeti görünce elini izârının düğüm yerine uzattı -kendisi bir kumaşı beline fûta olarak bağlamış hâldeydi- ve oradan mektubu çıkardı. dedi ki: Biz de mektubu Rasûlüllah-a getirdik. Rasûlüllah Hâtıb ibn Ebî Beltea-ya: "Yâ Hâtıb! Bu yaptığın işe seni sevkeden nedir?" buyurdu. Hâtıb da şöyle cevâb verdi: Bende Allah-a ve Rasûlü-ne mü-min olmaktan başka sıfat yoktur. Ben dînimi değiştirmedim tebdîl de etmedim. Ben Mekkeliler-in yanında bir minnet ve ni-met elim bulunsun da Allah o ni-met sebebiyle Mekke-deki ailemi ve malımı korusun istedim. Sahâbîlerinden herbirinin orada muhakkak ailesini ve malını Allah-ın onun sebebiyle koruyacağı bir kimsesi vardır. (Benim ise koruyacak hiçbir kimsem yoktur!) dedi.- bu savunması üzerine Rasûlüllah orada bulunanlara: "Hâtıb doğru söyledi. Artık onun hakkında hayırdan başka birşey söylemeyiniz!" buyurdu. dedi ki: Unıer ibnu-l-Hattâb: Şu muhakkak ki o Allah-a Rasûlü-ne ve mü-minlere hainlik yapmıştır. Beni bırak da onun boynunu vurayım! dedi. dedi ki: Bunun üzerine Rasûlüllah: "Yâ Omer! (Hatib Bedir gazvesinde hazır bulundu.) Sana ne bildirecek: Belki Allah Bedir-de hazır bulunanların yüksek ve samîmî mücâhedelerine muttali- olmuştu da: -Ey Bedir mücâhidleri! Bundan böyle ne dilerseniz işleyiniz! Ben cenneti size vâcib kıldım- buyurmuştur!" dedi. dedi ki: Bunun üzerine Omer-in iki gözü yaş akıttı da: Allah ve Rasûlü en bilendir! dedi.