6405-)  Bize Seleme ibnu’l-Ekva- (radıyallahü anh) tahdîs edip şöyle dedi: Biz Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in beraberinde Hayber gazvesine çıkmıştık. Giderken kaafileden bir adam (Âmir ibnu-l-Ekva-a): Yâ Âmir! Bize kısa vezinli şiirlerinden biraz işittirsen! dedi. Bu istek üzerine Âmir bineğinden indi de onların develerini şu şiirini hatırlatıp söyleyerek yürütüyordu: levlâ-llâhu ma-htedeynâ Velâ tasaddaknâ velâ salleynâ..... ve bundan sonraki mısraları söylüyordu. el-Kattân: Yezîd ibn Ebî Ubeyd bundan başka bir şiir de zikretti lâkin ben onu ezberimde tutamadım demiştir.Rasûlüllah: "Şiir inşâd edip develeri yollandıran kimdir?" diye sordu. Sahâbîler: Âmir ibnu-l-Ekva-dır! dediler. Rasûlüllah: "Allah Âmir-e rahmet eylesin!" diye duâ etti. Kaafileden bir adam (Omer ibnu-l-Hattâb): Yâ Rasülallah! Keşki Âmir-le (onun şiir ve yiğitliğiyle) bizleri faydalandırsaydın! dedi. Hayber-de ordu saff bağlayıp Yahûdîler-le harb ettikleri sırada Âmir kendi kılıcının keskin tarafı kendisine isabet etti ve bu yaradan şehîd oldu. (Hayber-in fethedildiği gün) akşam olunca sahâbîler pekçok ateşler yakmışlardı. Rasûlüllah: "Bu ateşler nedir? Neyin üzerine yakıyorsunuz?" diye sordu. Evcil eşeklerin etlerini pişirmek üzere! diye cevâb verdiler. Rasûlüllah: "O tencereler içinde olan etleri dökünüz kapları da kırınız!" buyurdu. bir adam: Yâ Rasülallah! İçlerindeki etleri döküp kaplarını yıkasak olmaz mı? diye sordu. "Yâhud öyle yapınız!" buyurdu.