6422-)  İbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Saîd ibnu-l-Müseyyeb ile Urvetu-bnu-z-Zubeyr ilim ehlinden birçok adamların içinde haber verdiler ki Âişe (r.anha) şöyle demiştir; Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) sıhhatte iken birçok defalar: "Hiçbir peygamberin ruhu cennetteki durağını görmedikçe kabzolunmaz. Sonra muhayyer bırakılır " buyururdu. alâmeti inince Peygamber-in başı benim dizimin üstünde bulunduğu sırada üzerine bir müddet baygınlık geldi. Sonra ayıldı da gözünü evin tavanına doğru dikti. Sonra: "Allâhumme er-Refîka-l-A’lâ ( = Yâ Allah! En yüksek Refik-i tercih ederim)" diye duâ etti. üzerine ben: Artık Rasûlüllah şimdi bizi tercih etmiyor! dedim. Ve bildim ki bu O-nun sıhhatte iken bizlere devamlı söylemekte olduğu yukarıki hadîstir. tekellüm ettiği en son kelime bu "Allâhumme er-Refîka-l-A-lâ" duası oldu demiştir.