6457-) Ebû Mûsâ el-Eş-ârî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: BizlerPeygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in maiyyetinde bir seferde bulunduk. Vâdîden yüksek bir yere çıktıkça yüksek sesle tekbîr getiriyorduk. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): "Ey insanlar! Nefislerinize yumuşak davranın (sesinizi yükseltmeyin) Çünkü sizler sağırı ve gaibi çağırmıyorsunuz- Lâkin sizler Semî- ve Basîr olan Allah-a duâ ediyorsunuz!" buyurdu. benim yanıma geldi. Ben kendi kendime "Lâ havle velâ kuvvete illâ billahi (= Değişiklik ve kuvvet ancak Allah iledir)" zikrini söylüyordum.Rasûlüllah: "Yâ Abdallah ibne Kays! Lâ havle velâ kuvvete illâ billahi zikrini söyle. Çünkü bu cennet hazînelerinden bir hazînedir" buyurdu -yahut: "Sana cennet hazînelerinden bir hazîne olan bir kelâma delâlet edeyim mi? O: Lâ havle velâ kuvvete illâ billahi sözüdür" buyurdu.