6519-) Ebû Zerr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben gecelerden bir gece dışarı çıktım. Baktım ki Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) da yanında hiçbir insan olmayarak tek başına yürüyor. Zerr dedi ki: Ben O-nu beraberinde kimsenin yürümesini istemiyor sandım. Zerr dedi ki: Ay-ın gölgesinde yürümeye başladım. Rasûlüllah dönüp beni gördü de: "Kimdir o?" diye sordu. Ebû Zerr-dir Allah beni Sana feda eylesin! dedim. O: "Yâ Ebâ Zerr! Gel!" diye çağırdı. Zerr dedi ki: Ben de O-nun beraberinde bir müddet yürüdüm. O: "Malı devamlı çoğaltanlar kıyâmet gününde sevabı azaltanlardır ancak Allah-ın kendisine bir hayır (yani mal) verdiği onun da bu malı sağına soluna önüne arkasına veren ve bu malda hayır yapan kimse böyle değildir." Zerr dedi ki: Sonra Rasûlüllah beni etrafı taşlık bir meydanda oturttu da: "Ben sana dönünceye kadar burada otur!" buyurdu. Ebû Zerr dedi ki: Sonra kara taşlık arazî içinde ben kendisini görmez oluncaya kadar gitti. Ve bana dönmesi epey gecikti ve gecikmeyi uzattı. Sonra ben O-nun gelmekte olduğunu işittim. Gelirken: "Hırsızlık yapsa ve zina etse de mi?" sözlerini söylüyordu. Ebû Zerr dedi ki: Rasûlüllah gelince sabredemeyip: Ey Allah-ın Peygamberi Allah beni Sana feda etsin. Sen taşlık yerin kenarında birisiyle konuşuyordun fakat ben Sana cevâb veren bir kimse işitmedim dedim. "Bu Cibril aleyhi-s-selâmdır. Harre-nin yanında bana geldi de: Ümmetini müjdele: Her kim Allah -a hiçbirşeyi ortak kılmayarak (tevhîd inancıyle) ölürse cennete girer dedi. Ben: Yâ Cibril! O kimse hırsızlık yapsa ve zina etse de mi? dedim. Evet dedi. Ben yine: Hırsızlık yapsa ve zina etse de mi? dedim. O da: Evet; şarâb içmiş olsa da dedi".