6579-)  Bize Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) tahdîs etti. Muâz ibn Cebel(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bineği üzerinde iken Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in arka tarafına binmiş O-nunla aramda ancak semerin ağacı olup beraber yol aldığımız sıra bana: "Yâ Muâz!" diye nida etti. Ben: Lebbeyke yâ Rasûlallahi ve sa-deyke(= Buyur yâ Rasûlallah tekrar tekrar emrine hazırım tekrar tekrar yardıma hazırım)! dedim. bir müddet yürüdü. Sonra yine: "Yâ Muâz!" diye seslendi. Ben: Buyur yâ Rasûlallah tâate hazırım yardıma hazırım! dedim. Sonra bir müddet daha yürüdü. Sonra yine: "Yâ Muâz ibne Cebel!" diye seslendi. Ben: Buyur yâ Rasûlallah itaatine ve yardım etmeye hazırım! dedim. "Allah-ın kulları üzerinde ne hakkı vardır bilir misin?" diyre sordu. Ben: Allah ve Rasûlü en bilendir dedim. "Allah’ın kulları üzerinde sabit olan hakkı kulların Allah-a itaat ve ibâdet etmeleri ve Allah-a hiçbirşeyi ortak kılmamalarıdır" buyurdu. bir süre daha yürüdü. Sonra: "Yâ Muâz ibne Cebel!" dedi. yine: Lebbeyke yâ Rasûlallahi ve sa-deyke! dedim. "Kullar bu tevhîd ve ibâdeti yaptıkları zaman kulların Allah üzerindeki hakları nedir bilir misin?" diye sordu. Allah ve Rasûlü en bilendir! dedim. "Kulların Allah üzerindeki hakkı Allah-ın onları azâb etmemesidir" buyurdu.