6684-) Huzeyfe (ibnu-l-Yemân -radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) bize bir hutbe yaptı da bu hutbesinde kıyâmet kopuncaya kadar olacak mühim hiçbirşeyi terketmeyip muhakkak zikretti. Bunu belleyen belledi bellemeyen câhil kaldı. Eğer ben birşeyi unuttum sanıp da şimdi onu hatırlıyorsam bu bilgim kişinin bildiği birşey hafızasından kaybolup da sonra onu görüp bilmesi gibidir. ibn Ebî Tâlib (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bizler Peygamber-in beraberinde oturuyorduk. Peygamber-in beraberinde bir deynek vardı onunla yere dürtüp vuruyordu. Bu sırada: "Sizden herbir kişinin ateşten yahut cennetten olan oturağı muhakkak takdîr olunup yazılmıştır" buyurdu. bir adam da: Yâ Rasûlallah bizler Allah-ın bu takdirine dayanmayalım mı? diye sordu. "Hayır sizler çalışıp amel yapın her şeye ve herkese ameli hazırlanıp kolaylaştırılmıştır" buyurdu. şu âyetleri okudu: "Bundan sonra kim verir ve sakınırsa o en güzeli de tasdik ederse biz de onu en kolaya hazırlarız. Amma kim cimrilik eder kendini müstağni görür ve o en güzeli yalan sayarsa biz de ona o en güç olanı hazırlarız.. " (el-Leyl: 5-10).