6719-) Ebû Zerr el-Gıfârî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir kerresinde Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)’ın huzuruna vardım o sırada kendisi Ka-be-nin gölgesinde: "Ka-be-nin Rabb-ine yemîn ederim ki muhakkak onlar çok hüsrandadırlar Ka-be-nin Rabb-ine yemîn ederim ki muhakkak onlar çok zarardadırlar!" buyuruyordu. kendi kendime: Benim hâlim nedir ki? Bende birşey mi görülüyor - Bir zabta göre: Acaba bende hüsranı gerektirecek birşey mi görüyor?- Benim hâlim şanım ne olabilir ki? dedim. bu sözü tekrarlayıp söylerken ben de yanına oturdum. Susmağa da muktedir olamayıp Allah-ın irâdesi beni kaplayarak: Yâ Rasûlallah! Babam anam Sana feda olsun! Bu hüsranda (ve büyük ziyanda) olanlar kimlerdir? diye sordum. "Malları çok olanlardır (zenginlerdir). Fakat bunlardan (malındaki hakları) şöyle şöyle şöyle(etraflarındaki fakirlere) verenler müstesnadırlar" buyurdu.