6758-) Süleyman ibn Mihrân kendi hadîsinde şöyle dedi: el-Eş-as ibn Kays meclise uğradı da: Ebû Abdirrahmân size ne tahdîs ediyor? diye sordu. Oradakiler ona: Şöyle şöyle olan hadîsi söyledi dediler. üzerine el-Eş-as: Bu âyet benim hakkımda indi. Şöyle ki: Bir amca oğlumun arazisinde bana âid bir kuyu vardı. (Bu kuyuda ihtilâf ettik.) Ben Rasûlüllah-a gidip da-vâmı arzettim. Rasûlüllah: " (Kuyunun sana âid olduğuna dâir) beyyinen hazır olsun yahut onun yemini olur" buyurdu. Ben: Yâ Rasûlallah! Bu takdirde o zât bu kuyunun kendisinin olduğuna yalan yere yemîn eder dedim. Bunun üzerine Rasûlüllah:"Her kim müslümân bir kişinin malını koparıp almak için yalancı olduğu hâlde bir yemîni sabr üzerine (yani kendini yalana habseden bir yemîn üzerine) yemîn ederse o kimse kıyâmet gününde Allah-a Allah kendisine gadab etmiş olduğu hâlde kavuşacaktır"buyurdu.