6983-) Ensâr-dan Sehl ibn Ebî Hasme denilen sahâbî (radıyallahü anh) Buşeyr ibn Yesâr-a şöyle haber vermiştir: Kendi kavminden bir topluluk Hayber-e gittiler. Hayber hurmalıkları içinde kendi işlerine dağıldılar. Sonra kendilerinden birini (Abdullah ibn Sehl-i) öldürülmüş olarak buldular. Bu topluluk cesedin arazîlerinde bulunduğu Hayberliler-e: Siz bizim arkadaşımızı öldürdünüz! dediler. Hayberliler de: Onu biz Öldürmedik onun kaatilini de bilmiş değiliz! dediler. Sonra bu sahâbîler topluluğu Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-e gidip: Yâ Rasûlallah! Bizler Hayber-e gittik ve orada birimizi öldürülmüş hâlde bulduk dediler. "Büyük konuşsun büyük konuşsun!" buyurdu. Sonra onlara: "Onu öldüren kimse üzerine beyyine getireceksiniz" buyurdu. Bizim beyyinemiz yoktur dediler.Peygamber: "O takdirde Yahudiler onu kendileri öldürmediklerine dâir yemîn ederler" dedi. (Yâ Rasûlallah!) Biz Yahûdîler-in yeminlerine razı olmayız! dediler. öldürülen kişinin kanını bâtıl ve heder kılmayı istemedi de zekât develerinden yüz tanesini onun diyeti olmak üzere verdi.