7028-) Ben Saîd ibn Zeyd (radıyallahü anh)-den işittim şöyle diyordu: Yemîn olsun ben kendimi şöyle gördüm ki Omer ibnu-l-Hattâb beni islâm-a girmem üzerine tazyik edip esîr gibi horlayarak bir iple beni bağlayıcı olduğu hâlde ve yine mü-minlerin emîri iken sizin Usmân ibn Affân-a yaptığınız (isyan ve sonunda zulümle öldürmeniz) sebebiyle Uhud Dağı çatlasaydı çatlaması vâcib ve lâyık olurdu. ibnu-l-Erett (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) Ka-be-nin gölgesinde kaftanını yastık ederek dayandığı bir sırada kendisine(Kureyş müşriklerinin işkencelerinden) şikâyet etmiştik: Yâ Rasûlallah! Bizim için Allah-tan nusrat dileyemez misin? (Bunların zulmünden) kurtulmamız için Allah-a duâ edemez misin? demiştik. üzerine Rasûlüllah şöyle buyurdu: "Sizden önceki ümmetler içinde öyle(mazlum) kişi bulunmuştur ki müşrikler tarafından yakalanır onun için yerde bir çukur kazılır o kişi o çukurun içine gömülürdü. Sonra büyük bir testere getirilir onun başı üzerine konulurdu da başı iki kısma ayrılırdı. (Bir başkasına da) demir taraklar ile etinin altındaki kemiği ve sinirleri taranırdı da bu işkenceler o mü-mini dîninden çevirmezdi. (Sahâbîlerim!) Allah-a yemîn ederim ki şu İslâm Dîni herhalde ve muhakkak surette kemâle erecektir. Hattâ o derecede ki bir süvârî (tek başına) San-â-dan Hadramevt-e kadar (selâmetle) gidecek de Allah-tan başka hiçbirşeyden korkmayacaktır ve bir de yolcu (koyun sahibi ise) koyunu üzerine kurt saldırmasından korkacaktır. Fakat sizler acele ediyorsunuz!".