Hocam ben dini ilimlere Kur'an'a meal ve tefsire ayrıca siyasete ve güncel meselelere ilgi duyan bir insanım. Faydalı ilimler öğrenmek kitaplar okumak ve çevremle paylaşmak benim tutkum. Fakat eşimin benden beklentisi ev hanımlığında çok daha fazla; adeta bir doktora yapmamı istiyor. Ben de kendi tutkularımı bu yüzden minimum şekilde icra edebiliyorum ancak eşimin beklentilerini yerine getirmeye çabalıyorum. Ancak bir türlü memnun edemiyorum her zaman bir kusur buluyor. Çeşit çeşit yemek yapıyorum meze eksik diyor. O eksik olmasa tuzluk neden önümde değil diye eleştiriyor. Peçete koymasam bile sürekli eleştiriliyorum. Hiçbir yemeğime "bu iyi olmuş" demiyor.

Bu Allah’ın bana bir imtihanıdır ve şikâyetim yoktur. Fakat bu ikilemde iken Allah’ın rızasına aykırı bir şey yapmak istemiyorum. Eşimin memnuniyet noktasında üst sınır yok. Bir kez bile "eline sağlık" demedi ve hiç hatasını kabul etmedi özür dilemedi. Eşimin arkadaşları bile sabrımı takdir ediyorlar ve bu konuda eşimin yanında bana övgülerde bulunuyorlar.

Değerli hocam ilim öğrenme ve öğretme konusundaki tutkum nedeniyle eşimi memnun etmek için yemek yapma konusunda mı çabalarımı devam ettirmeliyim yoksa normal bir evde pişen yemek kadar pişirip kalan zamanı ilme mi ayırmalıyım? Son cümledeki davranışım Allah rızasından çıkmama neden olur mu? Eşim memnun olana kadar yemek yapmaya devam mı etmeliyim?

Mümin bir kadına yakışan davranış nedir değerli hocam?

Şöyle anlayın ve planlayın:
Ailen eşin ve çocukların senin için FARZDIR.

İlim ve benzeri faaliyetlerin ise NAFİLEDİR.

Farz ile nafile arasında nasıl bir denge kurulması gerekiyorsa onu kur.