7143-) Ubâde dedi ki: Peygamber-e Ensâr üzerine bir borç olarak bizden aldığı ahid ve mîsâkta şöyle söyleyip bey-at ettik: "Allah ve Rasûlü-nün emirlerini dinleyip onlara hem neş-eli hem kederli zamanımızda; hem zor hem kolay hâlimizde itaat etmek ve âmirlerimiz kendi arzularını nefislerimiz üzerine tercîh etseler dahî onlara itaat etmek ve niza (ve kıtal) etmemek üzere bey-at ettik ancak emîrin açık bir küfrünü görseniz onun küfrü hakkında yanınızda Allah-ın Kitâbı-ndan kuvvetli bir deliliniz olması hâli müstesnadır". Şu-be Katâde-den; o da Enes ibn MâIik (radıyallahü anh)-ten; o da Useyd ibn Hudayr (radıyallahü anh)-dan şöyle tahdîs etti: Ensâr-dan bir kimse Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e geldi de: Yâ Rasûlallah! Beni zekât âmili veya bir yere vâlî ta-yîn buyurmaz mısınız? Nitekim(Muhacirler-den) fulânı ta-yîn ettiniz! diye ta-rîz eyledi. "(Ey Ensâr cemâati!) Şübhesiz sizler benden sonra yakında (böyle dünyâ işlerinde) başkalarının size tercîh edildiği zamana kavuşacaksınız. Bununla beraber yine de siz sabrediniz! Nihayet(kıyâmet günü) bana kavuşacaksınız" buyurdu.