7278-) Zeyd ibn Sabit (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ebû Bekr Yemâme-de şehîd olanların şehîd olmalarından dolayı bana geldi yanında Omer de vardı. Ebû Bekr şunları söyledi: Omer bana geldi ve: Yemâme gününün şiddetli harbinde Kur-ân hafızlarından birçoğu şehîd oldu. Ben diğer harb sahalarında da harbin şiddetli olup Kur-ân hafızlarının şehîd edilmelerinden bu sebeble de Kur-ân-dan büyükçe bir kısmın zayi- olup gitmesinden endîşe ediyorum. Binâenaleyh ben senin Kur-ân-ın kitâb hâlinde toplanmasını emretmeni düşünüyorum dedi. Bekr Zeyd-e şöyle dedi: Ben Omer-e: Rasûlüllah-ın yapmadığı bir işi nasıl yaparsın? dedim. Omer bana: Vallahi bu toplama bir hayırdır dedi ve bana bu hususta müracaatta devam etti. Allah benim göğsümü Omer-in göğsünü açmış olduğu iş için açtı da ben de bu işte Omer-in düşündüğü gibi düşündüm. dedi ki: Ebû Bekr bana şunları söyledi: Sen genç ve akıllı bir erkeksin. Biz seni hiçbir kusurla ittihâm etmiyoruz. Sen Rasûlüllah için vahyi yazıyordun. Binâenaleyh şimdi sen Kur-ân-ı tetebbu- et ve onu bir araya topla! buna karşı: Allah-a yemîn ederim ki eğer bana dağlardan bir dağın nakledilmesini teklif etmiş olsalardı o iş benim üzerime Ebû Bekr-in bana teklîf ettiği bu Kur-ân-ı toplama işinden daha ağır olmazdı dedi. dedi ki: Ben: Sizler Rasûlüllah-ın yapmadığı bir işi nasıl yapıyorsunuz? Bekr: Allah-a yemîn ederim ki bu hayırlı bir iştir dedi ve Ebû Bekr beni teşvik etmeğe bana müracaata devam etti. Allah Ebû Bekr-le Omer-in göğüslerini genişletip akıllarını yatırdığı bu işe benim de aklımı açtı ve gönlümü ferahlandırdı da ben de bu işi onların gördüğü gibi gördüm. Bunun üzerine ben de Kur-ân-ın ardına düşüp gereği gibi araştırdım ve onu yazılı bulunduğu hurma dallarından inceltilmiş deri ve bez parçalarından ince taş levhalardan ve hafızların ezberlerinden toplamağa koyuldum. Nihayet et-Tevbe Sûresi-nin sonunu "Le-kad câekum rasûlun min en-fusikum azîzun aleyhi mâ anittum..." âyetini nihayetine kadar Huzeyme-nin yahut Ebû Huzeyme el-Ensârî-nin beraberinde buldum. Ve en sonu o âyeti de Mushaf-taki sûresine kattım. toplanan bu sahîfeler tâ Azîz ve Celîl olan Allah kendisini vefat ettirinceye kadar Ebû Bekr-in yanında kaldı sonra hayâtı müddetince Allah onu vefat ettirinceye kadar Omer-in yanında kaldı. Bundan sonra Omer-in Hafsa-nın yanında kaldı. ibnu Ubeydillah: "el-Lihâf" ile "el-Hazef-i kasdediyor demiştir.