7303-) Yahya ibn Saîd şöyle demiştir: Ben (Âişe-nin kardeşinin oğlu) el-Kaasım ibn Muhammed-den işittim şöyle dedi: Âişe (radıyallahü anh-bir kerre şiddetli bir baş ağrısına tutuldu da): Vay başım (ölüyorum)! demişti. Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) da: "Eğer sen ölür de ben hayâtta kalırsam senin için mağfiret diler ve senin için duâ ederim!" buyurdu. üzerine Âişe: Vay başıma gelen musibete! Vallahi öyle sanıyorum ki muhakkak Sen benim ölümümü istiyorsun. Eğer ben ölürsem muhakkak Sen o son günün gecesinde kadınlarının birisiyle gerdek olup yaşayacaksın! dedi. bu sözü üzerine Rasûlüllah şöyle buyurdu: "Yâ Âişe! (Endişelenme!) Asıl ben -Vay başıma!- demeliyim (çünkü senden evvel öleceğim). Yâ Âişe! (Hattâ) şimdi ben Ebû Bekr-e ve oğluna haber göndermek ve -hilâfet dedikoducularının sözlerinden ve hilâfet umanların temennilerinden nefret ederek- hilâfeti Ebû Bekr-e vasiyet etmemi kasdettim (yahut istedim). Fakat sonra düşündüm ki Allah (hilâfeti Ebû Bekr-den başkasına müyesser kılmaktan) çekinir. Mü-minler de Ebû Bekr-den başkasının halîfe olmasını men- ederler. Yâhud Allahü Taâlâ (Ebû Bekr-den başkasının halîfe olmasını) men eder. Mü-minler de (Ebû Bekr-den başkasına bey-at ve mutâbaatten) çekinirler".