7503-) Sufyân es-Sevrî-den (şöyle demiştir): Bana Mansûr ve Süleyman ibn Mıhrân el-A-meş; ikisi de İbrâhîm en-Nahaî-den; o da Abîde-den; o da Abdullah ibn Mes-ûd (radıyallahü anh)-dan şöyle tahdîs etti: Peygamber’e bir Yahûdî geldi de: Yâ Muhammed Allah gökleri bir parmağında Yer tabakalarını bir parmağında dağları bir parmağında bütün ağaçları bir parmağında öbür mahlûkları da (beşinci) bir parmağında tutar sonra: Melik ancak benim (bütün kâinatın hükümdarı ancak benim)! der dedi. haber üzerine Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) ağzının sonundaki dişleri görülünceye kadar güldü. Sonra da: "Allah-ın kadrini O-na lâyık olacak bir sûrette hükkıyle takdir edemediler... " [el-En-âm: 91; el-Hacc: 74; (ez-Zumer: 67) âyetini okudu. ibn Saîd el-Kattân bu hadîsi söyledi de bunda şunu ziyâde etti: Fudayl ibnu Iyâd Mansür-dan; o da İbrahim-den; o da Abîde-den; o da Abdullah ibn Mes-ûd-dan: "Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) Yahûdî âliminin (Tevrat-tan naklettiği) bu sözünden hoşlanarak ve onu tasdîk ederek sondaki dişleri görülünceye kadar güldü” fıkrasını ziyâde etti.