7504-) Abdullah ibnu Mes-ûd (radıyallahü anh) şöyle dedi: Kitâb ehlinden bir adam Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-e geldi ve: Yâ Ebâ-l-Kaasım! Şübhesiz Allah gökleri bir parmağında yer tabakalarını bir parmağında bütün ağaçlan bir parmağında suları ve toprakları bir parmağında öbür mahlûkları da (beşinci) parmağında tutar sonra: Melik ancak benim Melik ancak benim! buyurur dedi. Mes-ûd dedi ki:) Bu söz üzerine ben Peygamber-i gördüm ki O son dişleri görülünceye kadar güldü sonra: "Allah’ın kadrini O-na lâyık olacak bir surette hakkıyle takdir etmediler...”(ez-Zümer: 67 El-Enâm: 91) âyetini okudu.