7538-) Usâme ibn Zeyd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber-in kızlarından birinin bir oğlan çocuğu ölmek üzere hasta idi. Peygamber-in kızı Peygambere yanına gelmesi için haber gönderdi. Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) de kızma: "Allah-ın almak ve Allah-ın vermek istediği herşey kendisine âiddir. Ve herşeyin ilâhî ilimde ta-yîn edilip isimlendirilmiş bir eceli vardır. Kızım sabretsin ve bu sabrın Allah yanında sevabı olduğunu hatırlasın!" diyerek cevâb yolladı. sefer kızı (Zeyneb) tekrar haber gönderip Peygamber-in muhakkak gelmesi için yemîn etti. Bu haber üzerine Rasûlüllah kalktı. O-nun beraberinde ben de kalktım. Muâz ibn Cebel Ubeyy ibn Ka-b ve Ubâdetu-bnu-s-Sâmit de kalktılar. Kızının evine girdiğimiz zaman çocuğu Rasûlüllah-a uzatıp verdiler. Çocuğun nefesi göğsünde gidip geliyordu. dedi ki: Zannediyorum o "Çocuk eski kırbaya dönmüştü" dedi. üzerine Rasûlüllah ağladı. Sa-d ibnu Ubâde: (Yâ Rasûlallah!) Ağlıyor musun? dedi. "Allahu Taâlâ kullarından ancak merhametli olanlara merhamet eyler" buyurdu.