7552-) Abdullah ibn Mesûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir kerresinde Peygamber-le beraber Medine-nin bâzı tarlaları içinde yürüyorduk. Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) yanında bulunan hurma dalından bir deyneğine dayanıyordu. Derken biz Yahudiler-den bir topluluk üzerine tesadüf ettik. Onlardan birtakımı diğer takımına: O’na ruhtan sorun dedi. Bir takımı da: O’na birşey sormayın. Belki bunun hakkında hoşlanmayacağınız bir cevâb getirir dedi. ise: Biz O’na muhakkak soracağız dediler. Bunun üzerine onlardan biri ayağa kalktı da: Yâ Ebâ-l-Kaasım rûh nedir? diye sordu. aleyhi ve sellem) sükût etti. Ben kendisine vahy verilmekte olduğunu bildim. Sonunda: "Sana ruhu sorarlar. De ki: Rûh Rabb-imin ermindendir. Onlara az bir ilimden başkası verilmemiştir”(el-İsrâ: 85) âyetini söyledi. el-A-meş: Bizim kıraatimizde böyle " Ve mâ ûtû (Onlara verilmedi)" şeklindedir dedi.