7613-) Bize Hilâl Atâ ibn Yesâr-dan; o da Ebû Hureyre (radıyallahü anh)-den tahdîs etti ki Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) birgün huzurunda çöl halkından bir kimse bulunduğu hâlde sahâbîlerine şöyle tahdîs ediyordu: "Cennet ehlinden bir kimse (cennette) zirâat etmek üzere Rabb-inden izin istedi de Rabb-i ona: (Ey kulum!) Sen arzu ettiğin hâl içinde değil misin? diye sordu. kimse: Evet Rabb-im. Fakat ben zirâat etmeyi seviyorum! dedi. (Ona izin verdi.) O kul çabuk davrandı tohum ekti tohumu hemen meydana çıkmağa bitkisi gözünü kırpıncaya kadar kısa zamanda büyümeğe doğrulmağa biçilmek devrine erişmeğe ve toplanmağa ulaştı.(Zirâatin bu tavırları sür-atle geçti.) Dağlar misâli mahsûl oldu. Bunun üzerine Yüce Allah ona: Ey Âdem oğlu! Al işte! Muhakkak ki seni hiçbirşey doyurmaz! buyurur." üzerine huzurunda bulunan bedevî Arab: Yâ Rasûlallah! Bu zirâatçiyi ya Kureyşli yahut Ensârî bir kimse bulursun. Çünkü Kureyş ile Ensâr zirâat sahibleridirler. Bizlere gelince biz (çöl halkı) zirâat sahibleri değiliz dedi. Rasûlüllah(bedevinin bu sözüne) güldü.