1-) Ashâb-ı kirâm-dan iki namazı cemî- sureti ile birden kılanlar: Alî b. Ebî Tâlib Enes b. Mâlik Abdullah b. Amr Âişe İbn Abbâs Üsâmetü-bnü Zeyd Câbir b. Abdillâh Huzeymetü-bnü Sabit Abdullah b. Mes-ûd Ebû Byyûb Ebî Saîd ve Ebû Hüreyre (radıyallahü anhûm) hazerâtidır. Dâvûd-un zararsız bir senedle tahrîc ettiği Hazret-i Alî hadîsinde: «Alî (radıyallahü anh) sefere çıkarsa güneş batıp karanlık çökmeye başladıkdan sonra yola revân olur sonra hayvanından inerek akşam namazını kılar; sonra akşam yemeğini yer; sonra yatsıyı kılar ve: Ben Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i böyle yaparken gördüm; derdi.» buyurulmaktadır. Mânâ itibârı ile temâmiyle buna benziyen diğer bir rivâyeti de İbn Ebî Şeybe «El-Mûsannef» İnde tahrîc etmişdir. rivâyet ettiği Hazret-i Alî hadîsinde ise: «Alî (radıyallahü anh) dedi ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve Sevenı) güneşin zeval vaktinde yola çıkarsa Öğle ile ikindiyi toptan kılar; şayet yola acele ederse ikindiyi Öne alır öğleyi de vakti girer girmez acele kılar; böylece aralarını cemî ederdi.» denilmekte ise de bu hadîsin isnadı sahih değildir. hadîsi Bâbımız hadîslerinden biridir. Mezkûr rivâyeti Buhârî ile Ebû Dâvûd ve Nesâî dahi tahrîc etmişlerdir b. Amr hadîsini İbn Ebî Şeybe «Mu-sannef» inde; İmâm Ahmed b. Hanbel de «Müsned» inde tahrîc etmişlerdir. Bu hadîsde: «Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Benî Mustalık gazasında iki namazı toptan kıldı.» denilmektedir. Yalnız hadîsin râvıleri arasında Haccâc b. Ertât vardır ki hüccet olup olmadığı ihtilaflıdır. (radıyallahü anha) hadîsini İbn Ebî Şeybe «Musannef» inde; İmâm Ahmed «Müsned» inde tahrîc etmişlerdir. Mezkûr hadîsde : ve bazen de merkep üzerinde nafile namaz kılmış demekdir. Onun içindir ki İbn Battal: «Seferde eşek ile katır ve diğer hayvanların üzerinde nafile namaz kılmak arasında bir fark yokdur; namaz kılan kimsenin hayvanın dizginini tutması ve ayaklarını sallaması caizdir. Yalnız konuşamaz; bakınamaz ve semerin kenarına secde edemez. Belki sücûd-u rükû-undan daha alçak olmak üzere îmâ eder. Bu da Allah-ın kullarına bir rifk-u rahmetidir.» demişdir. «Aynü-t-temr» Şam-a doğru Irak yolu üzerinde bir yerdir. Hazret-i Ebû Bekir devrinin sonunda burada Hâlid b. Velîd ile acemler arasında meşhur bir harp vuku- bulmuş; Hazret-i Hâlid Kişranm elinde araplardan bâzı rehineler bulmuştu ki müfessir Kelbîn-in dedesi ile Hazret-i Osman’ın kölesi Humrân ve Hazret-i Enes-in kölesi Şîrîn bunların arasında idi.