1-) İmâm Halil-e göre «yedi harf» den murâd; yedi kirâatdir. Burada şöyle bir suâl vârid olabilir: İndirilen bir âyet için nasîl olur da aded itlaak edilerek yedi harf üzerine nâzil oldu; denilebilir? Bir âyet ancak bir defa nâzil olur. Meğer ki tekrar kaldırılıp da başka harfle indirilmiş ola? Cibrîl (Aleyhisselârn) her ramazanda Kur-ân-ı Kerîm-i Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e arz eder; baştan sona okurdu. İşte her ramazanda Kur-ân-ı Kerîm-i ayrı bir harf üzere okumuş; yedi kıraat bundan hâsıl olmuşdur. hakikati anlatırken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz: (aleyhisselâm) her defasında Kur-ân-ı bana bir harf özerine okuttu. Ben kendisine müracaat ettim ve daha fazla harf üzerine okumasını isteye isteye nihayet yedi harfde karar kıldı.» buyurmuşdur. gün Kur-ân-ı Kerîm-in yedi harf üzerine okunup okunamıyacağı hususunda usûl-i fıkıh ulemâsı ihtilâf etmişlerdir. (224-310) ile diğer bir takım ulemâya göre bu gün Kur-ân-ı Kerîm yalnız Hazret-i Zeyd-in okuduğu harf üzere kıraat olunur. Ebû Bekr-i Bâkıllânî dahi bu kavli beğenmişdir. Ebû-l-Hasen El-Eş-arî (260-324) ise: «Müslüman-lar Allahü teâlâ’nın indirdiği ve okunmasına müsaade buyurduğu kıra-etleri menetmenin caiz olmadığına ittifak eylemişlerdir. Allahü teâlâ’nın itlaak ettiğine manî olmak ümmetin elinde değildir. Bu yedi harf bizim kırâatlarımızda mevcûddur. Yalnız Kur-ân-ı Kerîm-in içinde dağınık bir hâlde olup; nerede oldukları aynen malûm değildir. Buna göre ehl-i tevâtür-ün naklettiği yerlerde bir harfi diğerinden ayırmaksızın Kur-ân-ı vücûh üzere okumak caizdir. Meselâ Nâfi-in harfi Kisâî ile Hamza-nın harfleri ile birlikde ezberlenebilir. Bunda bir güçlük de yokdur. Çünkü Allahü teâlâ kullarına kolaylık olmak üzere Kur-ân-ı yedi harf üzere indirmişdir.» demiştir. diyor ki: «Bu husûsda en akla yakın söz şudur: Kur’ân-ı Kerîm okuyanın kolayına geldiği şekilde yedi harf üzere okuması için ruhsat verilerek indirilmişdir. Ancak bu mânânın birbirini tuttuğu yahut biribirine yakın olduğu yerlerde caizdir. Bu mes-ele ashâb-ı kirâm’ın icmâ-ından önce böyle idi şimdi ashabın icmâ-ı hilâfına okumak caiz değildir.» bu son sözü ile ashâb-ı kirâmın bir kırâet üzerine icmâ- ettiklerini anlatmak istemişdir.