1-) Aşûra «On» manasına gelen «aşır» dan alınmıştır. Kurtubî onun (aşire)’den mübalağa ve ta-zim için ma-dulen alma bir kelime olduğunu aslında (aşire) kelimesinin «El-Leyletü’l-Aşîratü» şeklinde gecenin sıfatı olduğunu sonra udul suretiyle sıfatdan isme tahvil edildiğini bu suretle mevsufa ihtiyacı kalmadığı için sadece «Aşûra» şeklinde kullanıldığını söyler. Mezkûr kelimenin daha başka bir asıldan alındığını söy-liyeoler de vardır. Amr-ı Şeybâni-den rivâyet olunduğuna göre kelime "Aşura» şeklinde kısa okunur. Sibeveyhi-nin kısa. ve uzun okunabileceğini söylediği rivâyet olunur. İmâmları onu kısa okumuşlardır.» demiştir. Halil b. Ahmed-e göre bu kelimenin aslı «İbrani» dir. de ise İslâmi bir isim olduğu câhiliyet devrinde bilinmediği zikredilmişse de bu mütâlâa kabul edilmemiş: «Onu bizzaât Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile ashabı zikretmiş câhiliyet devrinde de bu isimle maruf olduğunu bildirmişlerdir.» denilmiştir.