2-) Şâfiîlere göre hayvan üzerinde nafile kılan bir kimse gideceği tarafa doğru namaz kılar. O tarafdan başka yere inhiraf etmesi caiz değildir. Meğer ki kıble başka taraf da olup da onun için inhiraf etmiş ola! Aksi takdirde namazı bozulur. üzerinde namaz ancak sefer şartı ile caizdir. Velevki gideceği yer sefer mesafesinden az olsun. Meşakkat yoksa namazı rükû-u ile sü-cûdu ile kılmak icâb eder. Meşakkat varsa rükû- ve sücûdu îmâ ile yapar. Kıbleye karşı dönmek vâcipdir. Fakat o da meşakkatli ise yalnız iftitâh tekbîrini alırken kıbleye dönmek icâb eder. O da meşakkatli olursa altı şartla kıbleye karşı dönmek ondan sakıt olur. Bu şartlar: Sefer-in mubah olması; Sefer-in cum-a ezanı işitilmiyecek kadar uzak bir yere yapılması; Sefer-in ticâret gibi şer-î bir maksatla yapılması; Sefer-in namazdan çıkıncaya kadar devam etmesi Yürüyüşün devam etmesidir. Namaz esnasında istirahat için durmak veya hayvandan inmek namazı bozar; o namazı yeniden kılmak icâb eder. Özürsüz ve ihtiyâç yokken hayvanı mahmuzlamak ve koşturmak gibi fi-l-i kesîr-den (yani namazla alâkası olmayan fazla fiil ve hareketden) sakınmakdir. Zaruret veya ihtiyâç varsa bu gibi fiiller namaza zarar etmez. üzerinde oturacağı yer temiz olmalıdır. Hayvanın yuları elinde iken hayvan bevleder veya ağzı kanar yahut necaset üzerine basarsa namazı bozulur. Yuları elinde değilse bunların namaza zararı yok-dur. yürürken nafile namaz kılması caizdir. Yol çamur değilse namazı rükû-u ile sücûdu ile kılmak ve bunları yaparken kıbleye dönmek icâb eder. Netekim namaza niyetlenirken ve iki secde arasında otururken dahi kıbleye dönmek lâzımdır. Namazda yalnız kıyam hâlinde rükû’dan doğrulurken teşehhüd okurken ve selâm verirken yürür. Kar çamur veya su içinde yürüyen kimse rükû- ve sücûdunu îmâ ile yapabilir. Yalnız kıbleye dönmesi icâb eder. Yürüyerek namaz kılan kimse kasden necâset üzerine basarsa namazı bozulur; unutarak basarsa ayağına bulaşıp kalmamak şartı ile namazı sahîhdir; bulaşırsa namazı bozulur.