2-) -Boylesinin cezası ehl-i necat olanlar cennete girerken doğrudan doğruya cennete girememektir. O ya cezasını çektikten sonra yahud da Allahü teâlâ-nın  affına mazhar olarak ceza görmeksizin bilâhare cennete girecektir. haramdır.» ta-birinden murad: cennet memnu-dur demektir. intisabı terk etti; onu inkâr etti» demektir. Rağbet fi-li «an» edatiyle kullanılırsa terk etmek yüz çevirmek manâsına gelir «fi» edatiyle ise istek ve rağbet göstermek demektir. rivâyette zikri geçen Ziyâd bazen Ziyadü-bnü Ebih bâzan da Ziyadü-bnü Ümmih diye anılan fakat daha ziyâde Ziyâd b. Ebî Süf yan diye meşk ir olan zattır ki Ebû Bekre-nin anne bir kardeşidir. Babası belli değildir. Ebû Süf yan-in gayr-i meşru oğlu olduğu söylenir. Evvelce Ziyâd b. Ubeyd es-Sakafi diye anılırdı. Muaviy etü-bnü Ebî Süf yan kardeşi olduğunu iddia ederek nesebini babası Ebû Süfyan-a ilhak etti. Böylelikle Ziyad vaktiyle Hazret-i Alî (radıyallahü anh) tarafında iken Muâviye (rahimehullah)-ın yakınlarından oldu. hatib ve dâhi bir zâttı. Ancak fazla şiddet gösteren bir devlet adamı idi. 35 hicrî tarihinde vefat etmiştir. Halk Muâviye-nin bu işine çok içerlemişti. Ebû Bekre (radıyallahü anh) kardeşinin hareketlerini beğenmediği için onunla alâkasını kesmiş; onunla ebediy-yen konuşmamaya yemin etmişdi. İhtimal Ebû Osman onun kardeşiyle konuşmadığını bilmediği için: «Bu yaptığınız nedir?» diye çıkış-mıştır. Yahut bu sözle Ziyad’ın babasından başkasına intisabını kasd-ederek: «Kardeşinin şu yaptığı nedir? Ne çirkin ve cezası büyük bir iş yaptı: Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun bu yaptığını yapana cenneti haram kıldı» demek istemiştir. şekillerinde de rivâyet edilmiştir. Nevevî bunların hepsinin doğru olduğunu söyler.