3-) - Diğer peygamberlerin mucizeleri kendi hayatlarile birlikte sona ermiş; bu sebeple onları yalnız o devrin insanları görmüştür. Bizim peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Kur-ân mucizesi ise kıyâmete kadar devam edip gidecektir. sarihlerinden Übbî şöyle diyor: «Herkes bu hadiseden murâdi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in tâbi-lerinin çok olması mucizesinin gayet açık olmasındandır demişse de hadisden anlaşılan mâna bu ta-lîlin aksinedir. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in tâbi-lerinin çok olması ancak Allah-ın bir lütfü keremidir. Yoksa başka peygamberlerin asâ denizin yarılması dağın parçalanması ölüleri diriltme taştan devecin çıkması gibi mucizeleri umumiyetle halkı inandıracak ve peygamberin etbaîni çoğaltacak mâhiyettedirler. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mucizesi ise okunan kelâmdır. Onun mucize olduğu teemmülle anlaşılır.» Übbî-nin bu sözüne itiraz edilmiş; ve: «Kur-ân mucizesi herkese zahirdir. Belagat ulemâsı için söz yoktur. Başkalarına gelince: Onlar da bunca din düşmanları bulunmasına rağmen bu kadar uzun bir müddet zarfında ona kimsenin muâraza edemediğini görerek onun mucize olduğunu anlamışlardır. Kur-ân-ı Kerîm muhtelif ulumu garip kıssaları ve zarif va-zlariyle dünya ve âhiret hayırlarını sinesinde cem- etmiştir. Sonra o kendinin sadık olduğuna bizzat kendisi şahittir...» denilmiştir. sonunda Fahr-i kâinat (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz: «Kıyâmet gününde ben peygamberlerin en çok tabiî bulunanı olmayı ümid ederim.» buyurmuşlar ki bu da onun bir mucizesidir. Çünkü bu sözü müslümanlarm henüz az oldukları bir zamanda söylemiştir. Sonraları Allah-u Zülcelâl-in inayet ve nusratile müslümanlar nice beldeler fethetmiş; müslümanlarm adedi görülmedik bir şekilde artmıştır.