4-) Hanbelîler-e göre mubah olmak şartı ile muayyen bir yere yola çıkan bir yolcunun hayvan üzerinde nafile namaz kılması caizdir. Yaya giden bir kimsenin yürürken nafile kılması dahi böyledir. Hayvan üzerinde kılan kimsenin meşakkatsiz mümkün olduğu takdirde bütün namazını kıbleye karşı dönerek rükû-u ile; sücûd-u ile kılması icâb eder. Meşakkat varsa bunlardan hiç biri vacip olmaz. Kıbleye karşı döne-miyen gideceği yer-e doğru kılar. Rükû- ve sücûd-dan birini yapamayan onu îmâ ile edâ eder. Mümkün olursa secde için rükû-dan daha fazla eğilerek îmâ yapmak gerekir. giden kimsenin kıbleye doğru namaza niyetlenmesi ve yine kıbleye doğru rükû- ve secde yapması lâzımdır. Namazın şâir kısımlarını gideceği tarafa doğru dönerek edâ eder. Gerek hayvan üzerinde gerekse yaya giderken nafile kılan bir kimse gideceği tarafa doğru dönerek; namazını kılmakda iken hayvanı onu başka tarafa döndürürse yahut kendisi dönse özürü bulunmadığı takdirde namazı mutlak sûretde bâtıl olur. Meğer ki kıbleye dönmüş ola! Bir Özürden dolayı başka tarafa dönmüş ve örfen çok sayılacak derecede ise namazı bâtıl olur. Aksi takdirde namazı sahîhdir. temiz olması şart değilse de üzerinde namaz kılan kimsenin altındaki heybe ve benzeri şeylerin temiz olması şartdır. bir yere gitmeyi niyet etmiyen yahut mekruh veya haram bir sefere çıkan kimseye kıbleye dönmek ve şâir namazın bütün şartlarını yerine getirmek vâcibdir. murâd: nafile namazıdır. Tesbîh-in hakikati noksanlıklardan tenzih demekdir. Ancak mecazen tahmîd temcîd ve sâirede kullanıldığı gibi cüz-i zikir küllü irâde kabilinden mecâz-ı mürsel olmak üzere nafile namaza da süpha denilir. Âyet-i kerimedeki Allah-ın vechinden murâd Allah-ın rizâsıdır.