16-) Hüseyin b. Ali (radıyallahü anh) hadisini İmâm Ahmed b. Hanbel «Müsned»-inde rivâyet etmiştir. Mezkûr hadîsin râvisi Rabia şunları söylemiştir: b. Alîye: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den neler hatırlıyorsun?» diye sordum; şunları söyledi: Rafa çıkarak bir hurma aldım ve ağzıma attım. (Bunu gören) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) At onu! Çünkü bize sadaka yemek helâl değildir; buyurdular.» diyor ki: «Üstadımız Zeynüddîn şunu söyledi: Zahire bakılırsa hurma hikâyesi Hazret-i Hasan’la Hüseyin’in ayrı ayrı şâhid oldukları iki vak-adır. Hasen hurma serilen bir yerden geçerken; Hüseyin ise bir rafta bulunan hurmadan birer tane alarak yemek istemişlerdir.» kâh» yahut «kın kıh» kelimeleri çocukları pis şeyleri yemekten menetmek için söylenirler. «Bırak» yahut «at» mânâsına gelirler. aslen bu sözün fârisi olduğunu sonradan arapçalaştırıldığını söylemiştir. sadakadan bir şey yemediğimizi bilmiyor musun?» cümlesi: muhâtab bilmese bile haram olduğu herkezçe malûm olan şeyleri ifâde için kullanılır. Bu söz: «Acâip bunun haram olduğu ap açık meydanda iken sen nasıl bilmiyorsun?» takdirindedir. Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)-den murâd: İmâm A-zam ile İmâm Mâlik-e göre yalnız Beni Haşim-dir. Şafiîye göre Beni Hâşim ile Benî Muttalib’dir. bâzılarının mezhebi de budur. beyânına göre ulemâdan Bazıları: «Al-i Muhammed-den murâd: Bütün Kureyş kabilesidir.» demişlerdir. Esbağ: «Bunlar Beni Kusayy-dır.» diyor. Haşim: Âl-i Alî Âl-i Abbâs Âl-i Ca-fer Al-i Akîl Âl-i Haris b. Abdil-muttalib kollarına ayrılırlar. Hâşim: Abd-i Menâf b. Kusayy- dır. hususta bir çok sözler söylenmiştir.