135-) Bize Ahmed b. Abdete-d-Dabbiy rivâyet etti. (Dediki):Bize Abdülaziz yani ed-Derâverdi el-Alâ dan rivâyet eyledi. H. Ümeyyetü-bnü Bistâm da rivâyet etti. Bu lâfız onundur. ki): Bize Yezid b. Zürey- rivâyet etti. ki): Bize Ravh el-Alâ- b. Abdirrahman b. Ya-kub-dan o da babasından o da Ebû Hüreyre-den o da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti. Şöyle buyurmuşlar: Allah-dan başka ilâh yoktur deyerek bana ve getirdiklerime imân edinceye kadar cenk etmeye me-mur oldum. Bunu yaptılar mı canlarını ve mallarını benden korumuş olurlar. Ancak (İslâm haklarından) bir hak karşılığı olursa o başka! (Bâtınî) hesapları da Allah-a kalmıştır.» rivâyet yukarıki rivâyetlerde muhtasar bırakılan yerleri beyan etmektedir. Ve bir kimse İslâm dinine tereddüdsüz Kat-î bir i-tikadla iman ederse bu imanın kâfi geleceğine o kimseye mü-min denileceğine; mü-min olmak için mutlaka kelâm ulemasının gösterdikleri delilleri öğrenmek vâcib olmadığına delildir ki selef ve halefin cumhûru ile muhakıkîn ulemanın mezhepleri de budur. Bazı kelâm ulemasiyle mu-tezilenin ekserisine göre ise Allah’a varlığının delillerini bilerek iman etmek şarttır. Bu şekilde iman etmeyenlere mü-min denilemez. Mu mezhep için «Aşikâr bir hatâdır.» dedikten sonra şunları söylüyor: murad olan kat-î tasdiktir; o da hasıl olmuştur. Bir de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) getirdiği şeylere iman hususunda tasdik ile iktifa etmiş; onları delilleriyle bilmeyi şart konmamıştır. Bu hususta sahîhaynda peyderpey bir çok hadîsler rivâyet olunmuştur ki nıecmu-u ile tevatür ve kat-î husul bulur.»