234-) Bana Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Ebû Bekir b. Hallâd-ı Bahilî rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Muhammed b. Ca-fer rivâyet etti. ki):Bize Şu-be Vâkıd b. Muhammed b. Zeyd-den rivâyet eilti. Vâkıd babasını Abdullah b. Ömer-den rivâyet ederken işitmiş; o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve Se-demj-den nakletmiş ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Haccetü’l-Vedâ- da: size yahud vay sîzin hâlinize! Benden sonra dönüp birbirinizin boyunlarını vuran kâfirler olmayın!» buyurmuşlar. müttefekun. aleyhdir. Buhârî onu: «Kitâbü’l- Edeb» «Kitabü-l-Mcğazî» -«Kitâhü-l-Hudud» «Kitâbü-d-Diyât» ve «Kitabü-l-Fiten» de tahric etmiştir. size yahud vay size» ifâdesindeki şekli. Bedrüddin-i Aynî-nin beyanına göre râvi Muhammed b. Zeyd-den yahud ondan önceki râvidendir. Bu iki kelime arapçada çok defa yan yana da kullanılırlar. Telafuzları bir birine yakın olduğu için insanı kolayca şek ve şüpheye düşürebilirler. Ivez srapîan bir şeye şaştıkları veya acıdıkları zaman kullandığını söyler. İmâm Sibeveyh: «Veyl: helâka duçar olan kimse hakkında kullanılır; Veyh ise açmayı ifâde eder...» demiştir. Yine Sibeveyh-in; «Veyh helâka duçar olan bir kimseyi men-etmek için kullanılır.» dediği rivâyet olunur. Sair ulema bu iki kelimenin helâk için beddua makamında kullanılmayıp sâdece şaşma ve acıma bildirdiklerini söylemişlerdir Hazret-i Ömer (radıyallahü anh): «Veyh merhamet kelimesidir.» demiştir. Herevî ise: «Veyh hak etmediği bir belâya duçar olan kimseye acıma ve ta-ziye için veyl de: hak ettiği bir belâya çarpan için acımadan söylenen sözlerdir.» diyor. Abbâs (radıyallahü anh)-dan veyl-in meşakkat ma-nasına geldiği rivâyet olunmuştur