287-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Ebû Hâlid-i Ahmer rivâyet eyledi. H. Ebû Küreyb ile İshâk b. İbrahim de Ebû Muâviye’den bunların ikisi de A-meş-den o da Ebû Zıbyân-dan o da Üsâmetü-bnü Zeyd- den naklen rivâyet etti. Bu hadis İbn Ebî Şeybe-nindir. Üsame şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bizi bir seriyye ile (cihada) göndermişti Cüheyne kabilesinden Huru Kaatâ bir sabah baskını yaptık. Derken ben bir adaiy;ı eriştim. Adam hemen: «La İlâhe illallah» dedi. Ama ben kendisini vurdum. Bundan kalbınıe bir şüphe düştü; ve hâdiseyi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e anlattım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):. ilahe illallah dedi mi? Sen de onu öldürdün mü?» buyurdu. Ben: Resûlallah o bu sözü ancak silâhdan korktuğu için söyledi» dedim. kalbini yarsan da bu sözü doğru söyledi mi söylemedi mi bilseydin yâ!» buyurdular. Artık bu sözü bana o kadar tekrarladı durdu ki keşke o gün (yeni) müslüman olmuş olaydım diye temenni ettim. üzerine Sa-d: şişko yani Üsâme öldürmedikçe ben de hiç bir müslüman öldüremem» dedi. Bir adam: Allah: kalmayıncaya ve din tamâmiyle Allah-ın oluncaya kadar onlarla muharebe edin! Surei Enfâl âyet: 39. " buyurmadi mı? dedi. Sa-d: hiç bir fitne kalmasın diye mukaatele ettik. Sen ve arkadaşla ise fitne çıksın diye mukaatele etmek istiyorsunuz! dedi.