320-) Bize Kuteybetü-bnü Sâid rivâyet etti. ki): Bize Ya-kub —ki bu zât araplarm bir kabilesi olan Kaara-ya mensuptur. Abdurrahman-ın oğludur— Ebû Hâzim-den o da Sehl b. Sa-d es-Sâidî’den naklen rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) müşriklerle karşılaşarak harb etmişler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) askerinin karargâhına ötekiler de kendi karargâhlarına döndükleri vakit Resûlü İlâh (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ashabı arasında bir adam bulunuyormuş ki bu adam düşman ordusundan ayrılan bir nefer gördü mü peşine düşüyor ve kılıcı ile (boynunu) vurmadan bırakmıyormuş. Bunun üzerine ashâb: gün bizden hiç birimiz filân kadar yararlık gösteremedi; demişler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ; edin o adam muhakkak cehennemliktir.» buyurmuşlar bunun üzerine cemaattan bir zât: Ben daima onun yanında bulunacağım demiş; ve hemen onunla birlikte çıkmış. O durdukça bu da duruyor; o hızlandı mı bu da onunla beraber hızlanıyormuş. Derken adam ağır şekilde yaralanmış. Ve çabuk ölmek isteyerek kılıcının kabzasını yere sivri ucunu da iki memesinin arasına dayamış. Sonra kılıcının üzerine yüklenerek kendini öldürmüş. Artık beraberinde giden zât da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna çıkarak; Şehâdet ederim ki sen Allah-ın Resûlüsün demiş. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) o?» deyince: Demin cehennemlik olduğunu söylediğin adam yok mu cemaat onun meselesini büyüttüler. Ben de onlara: Ben sizin için onu ta-kib ederim diyerek onu aramağa çıktım. Nihayet ağır surette yaralandı ve çabuk ölmek isteyerek kılıcının kabzasını yere sivri ucunu da memelerinin arasına dayadı. Sonra da üzerine yüklenerek kendini öldürdü demiş. O zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şunları söylemiş: bazen adam cehennemlik olduğu halde görünürde ehl-i cennetin yaptığını yapar. (Bazan da) adam cennetlik olduğu halde insanların gözleri önünde cehennemliklerin yaptığını yapar.» buyurmuşlar.