375-) Bize Kuteybetü-bnü Said ile Ebû Bekir b. Ebî Şeybe b. Seriy ve Ebû Âsim el-Hanefi rivâyet ettiler. Lâfız Kuteybe-nindîr. Dediler ki: Bize Ebû-l Ahvas Simak-dan o da Alkametü-bnü Vâil-den o da Babasından naklen rivâyet etti. Babası Şöyle dedi: Biri Hadramevt-den diğeri Kinde-den iki zat Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldiler. Hadramevt-lı: Yâ Resulâllâh şu adam bana babamdan kalan bir yerimi gasb etti dedi. o benim elimde ekip biçtiğim bir yerimdir; bunun onda hiç bir hakkı yoktur dedi. üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hadramevtliye: var mı?» diye sordu. Hadramevt-li: dedi. İse senin için onun yemini vardır.» buyurdular. Hadramevt-lî: Resulâllâh bu adam bir fâcirdir; verdiği yemine aldırış etmez; hiç bir şeyin günahından da sakınmaz» dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): sana bundan başka bir şey yoktur.» buyurdu. Kindeli yemin etmeye gitti. O gidince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): edin! Eğer bu adam hakikaten şunun malını zulmen yemek için yemin ederse huzur-i ilâhiye mutlaka Allah-ın hışmına uğrayarak çıkar.» buyurdular.