521-) Bize Ebû Bekr b. Ebi Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Affan rivâyet etti. ki): Bize Hammad b. Seleme Sabitten o da Enes’den naklen rivâyet etti ki bir adam: Ya Resulullâh benim babam nerededir? Diye sormuş. Resulullâh (sallallahü aleyhi ve sellem): demiş. Adam dönüp gidince Resulullâh (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisini çağırarak: babam da senin baban da cehennemdedir.» buyurmuşlar. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in böyle demesi soran zatın musibetine iştirak ederek teselli vermek içindir. diyor ki: «Biz buna kail olamayız. Çünkü Resulullâh söğerek dirilere eziyet vermeyin.» buyurmuştur. Teâlâ hazretleri dahi: ki Allah ve Resûlüne eziyet edenler...» buyuruyor. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bu sözü ancak o zatı teselli için söylemiştir. Bir rivâyette soran zat: «Senin batan nerede?» diye sormuş Resulullâh (sallallahü aleyhi ve sellem) bu sözü ona cevaben söylemiştir. İhtimal ki Resulullâh (sallallahü aleyhi ve sellem)-in annesiyle babasının dirilerek ona iman ettikleri rivâyeti sahihtir. Resulullâh (sallallahü aleyhi ve sellem)-in kadr ü kıymeti bunun fevkindedir. Allah hiç bir şeyden âciz değildir.» mesele kelâm uleması arasında ihtilaflıdır. Sahih olan kavle göre Fahr-i kâinat (sallallahü aleyhi ve sellem) hazretlerinin ebeveyni mü-mindirler. Onların mü-min olduğu bir kaç surette beyan edilmiştir. İbrahim ve İsmail (Aleyhimesselâm) dini üzere mü-mindirler. Fetret zamanının mü-minlerindehdirler. Ehl-i Fetret: İki peygamberin bi-setleri arasında yaşayıp birinci Peygamber kendilerine Resul olarak gonderilmiyen; İkinciye de yetişemiyen insanlardır. Meselâ: Hazret-i İsâ kendilerine gonderilmiyen Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’e de yetişemiyen çöl arapları bu kabildendirler. Bu ma-naya Fetret peygamberler arasındaki uzun zamanların hepsine ıtlak edilebilir. Meselâ: İdris ile Nuh (Aleyhimesselâm) arasında âltıyüz otuz sene geçtiği rivâyet olunur ki; bu ma-naya göre bu bir fetret devridir. Lâkin fukaha fetretin hususî ma-nasını Jcatederek onu Hazret-i İsâ ile Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) arasındaki zamana ıtlak ederler. Hazret-i Âişe (radıyallahü anha)-dan rivâyet edilen bir hadise göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-în duası ile bir mucize olarak ebeveyni dirilmiş ve ona iman etmişlerdir. Binaenaleyh onlar hakkında dil uzatarak mü-min olmadıklarını söylemek en çirkin ve en büyük bir cüretdir. Âbidin diyor ki: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e ebeveyni diriltilmişlerdir demek İmâm-i Azâm’ın Fıkh-ı Ekber-inde onların kâfir olarak Öldüklerini söylemesine münâfî olmadığı gibi Sahih-i Müslim-deki: anneme afv tafebi için izin istedim - vermedi.» Ve: babam da senin baban da cehennemdedir.» hadislerine aykırı değildir.. Zira dirilme hadisesi bundan sonra olmuş olabilir». şerif fetret zamanında Arapların âdeti üzere putlara tapanların cehennemlik olduğuna delildir. Vâkıâ Kur-ân-ı Kerim-de: Resul görmedikçe Allah-ın hiç bir kimseyi azap etmeyeceği beyân buyurulmuştur. Fakat fetret devrinde yaşıyanlara Hazret-i İbrahim ile diğer peygamberlerin davetleri gelmiştir. Binaenaleyh ma-zur olamazlar.