976-) Bana Yahya b. Yahya rivâyet etti. ki: Mâlik-e Ebû Hâzim-den duyduğum onun da Sehl b. Sâd-es-Saîdî-den naklen rivâyet ettiği şu hadîsi okudum: (sallallahü aleyhi ve sellem) aralarını bulmak için Beni Amr b. Avf kabilesine gitmiş. Namaz vakti girince müezzin Ebû Bekir-e gelerek: Cemaata namazı kıldırır mısın? Ben de ikâmet ederim demiş. Ebû Bekir: Evet cevabını vermiş ve namazı kıldırmış. HttteftU-ben cemâat namazda iken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) çıkagelmiş ve safları yara yara birinci safa durmuş. Bunun üzerine cemaat el çırpmışlar. Ebû Bekir namazda bakınmazmış. fazla el çırpınca bakınmış ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i görmüş fakat Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisine yerinde dur! diye işaret buyurmuş. Derken Ebû Bekir ellerini kaldırarak Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kendisine verdiği emirden dolayı Allah (azze ve celle-) ye hamdüsenâ etmiş. Sonra geri çekilerek birinci safa durmuş. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-de ileri geçerek namazı kıldırmış. Namazdan çıktıktan sonra: Ebû Bekir ben sana emretmişken yerinde durmaktan seni ne menetti?» buyurmuş. Ebû Bekir: Kuhâfe oğluna Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzurunda namaz kıldırmak lâyık değildir.» demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (Bu sefer cemaata dönerek): neden bu kadar fazla el çırptığınızı gördüm. Bir kimsenin namazı esnasında başına bir şey gelirse tesbih ediversin! Zîra tesbih ettiği vakit ona bakarlar. El çırpmak yalnız kadınlara mahsustur.» buyurmuşlar.