1009-) Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. ki: Malik-e Ebû Bekir-in azatlısı Sümey-den dinlediğim onun da Ebû Salih es-Semmân’dan onun da Ebû Hüreyre-den naklettiği şu hadîsi okudum: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): ezan İle ilk safda neler olduğunu bilseler de bunlara nâîl olmak için kur-a çekmekten başka çare bulamasalar mutlaka kur-a çekerlerdi. Namaza erken gitmekte neler olduğunu bilseler bu hususta mutlaka yân; ederler. Yatsı ile sabah namazlarında neler olduğunu bilseler onlara emekliyerek dahi olsa giderlerdi.» buyurmuşlardır. hadîsi Buhârî biraz lâfız farkiyle «Kitâbül-Ezân» da tah-rîc etmiştir. Hadîsden murâd şudur; «İnsanlar ezanın faziletini ve ecrinin büyüklüğünü bilseler de bu ecrü mükâfata vaktin darlığından yahut mescidde yalnız bir müezzin ezan okuduğu için ikinci bir ezan okumaya imkân bulamasalar onun için kurrâ çekerler ve bu ecrü mükâfata nail olmaya çalışırlar; Namazın ilk safında olan sevap ve faziletin miktarım bilseler ona nail olmak için hep birden koşarlar; mescit kendilerine dar gelince o fazilete nail olmak için aralarında kurrâ çekerlerdi. Camiye erken gitmekde ne derece sevap olduğunu bilseler erken gitmek için birbirleriyle yarış ederler; yatsı ile sabah namazlarında ne derece sevap olduğunu bilseler yürüyemiyecek derecede hasta veya sakat bile olsalar sürünerek gitmeye çalışırlardı.» Kadisiye harbinde bir cemâat ezan hakkında münâkaşa etmişler. Hazret-i Sa-dü-bnü Ebî Vakkas (radıyallahü anh) aralarında kurrâ çektirmiştir. Bazıları buradaki ezandan murâd; Cum-â ezânıdır demişlerse de doğrusu her namaz için okunan ezandır. ilk safdan muradın ne olduğu hususunda ihtilâf etmişlerdir. Bazıları: «Bundan murâd mutlak surette İmâmın arkasındaki safdır.» demiş; bir takımları saf değil mescide erken gitmek olduğunu söylemişlerdir. Onlara göre mescide erken giden kimse namazını son safda bile kılsa ilk safda kılmış sayılır. îlk safdan murâd; Boş yer kalmamak şar-tiyle en evvel doldurulan safdır diyenler de vardır. Fakat bunların içersinde sahih olan kavil birincisidir. İkinci ve üçüncü kaviller hatâdır. Çünkü Arapçada «Evvel» kelimesi kendisinden önce başkası bulunmayan şeyin ismidir. Saflar içinde kendinden Önce saf bulunmayan yegâne saf i-mamın arkasındakidir.