1077-) Bize Abdülmelik b. Şuayb b. Leys rivâyet etti. ki): Bana babam rivâyet etti. ki): Bana Leys b. Sa-d rivâyet etti. ki): Bana Yûnus İbn Şihâb-dan rivâyet etti. ki): Bana Ebû Bekir b. Abdirrahmân rivâyet etti. Kendisi Ebû Hüreyre-yi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) «Şöyle buyurdular...» diyerek yukarki hadisin mislini rivâyet ederken dinlemiş. Yalnız o hadîsdeki «Sakîm» kelimesinin yerine «Kebir» demiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in gadaba geldiğini bildiren Ebû Mes-ûd hadîsini Buhârî «İlim» «Namaz» ve «Edeb» bahislerinde; Nesâî «İlim» bahsinde; İbn Mâce dahi ayni bahisde muhtelif râvîlerden biraz lâfız değişiklikleriyle Ebû Hüreyre hadîsini dahi Buhârî «Ezan» bahsinde tahrîc ettiği gibi Ebû Dâvûd ile İbn Mâce de ayrı ayrı râvîlerden rivâyet etmişlerdir. Gerek bu hadîsler gerekse Bâbımızın bunlardan sonra gelecek hadîsleri İmâmın namazı vâcib ve sünnetlerini haleldar etmemek şartıyla hafif kıldırması gerektiğini; yalnız kıldığı zaman ise uzatmaya tahammülü bulunan kıraat rükû sücûd ve teşehhüd gibi rükünleri istediği kadar uzatmakta serbest olduğunu bildirmektedirler. (sallallahü aleyhi ve sellem)-e şikâyete gelen zâtın kim olduğu bildirilmediği gibi kimden şikâyet ettiği dahi beyân edilmemiştir. Şikâyet edilen Hazret-i Ubey b. Kâb-tır. Bazıları şikâyet edenin Hazm b. Übeyy b. Kâ-b; şikâyet edilenin de Hazret-i Muâz olduğunu söylemişlerse de o kıssa bu değildir. Buhârî-de Hazret-i Ebû Üseyd Mâlik b. Rabîâ-nın oğluna: «Yavrucuğum namazı bize uzun tuttun!» dediği talik suretiyle rivâyet olunmuştur. Aynı taliki İbn Ebü Şeybe dahi rivâyet etmiş ve oğlunun Münzir olduğunu tasrîh etmiştir. Bu rivâyette Münzir: «Babam benim arkamda namaz kılar ve bazan bana: Yavrucuğum bugün bize «Sâffât» sûresini okumakla namazı uzun tuttun» derdi.» demiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in hassaten namazı uzun tutan zâta hitâb etmeyip bütün cemaata: namazdan nefret ettirenler var!» buyurması onun kemal-i nezâketine ve lütfü keremine delildir. Cemâat içersinde bir kimseyi utandırmamak için âdetleri dâima bu idi. kılan kimse namazını istediği kadar uzatabilir. Çünkü herkes kendinin takat derecesini daha iyi bilir. Teâlâ Hazretleri hastalığı özürlerden saymıştır. Binâenaleyh İmâmın namazın rükünlerine halel getirmemek şartıyla namazı hafif kıldırması îcabeder. Ashabı kirâmdan Enes b. Mâlik (radıyallahü anh) Zübeyr b. Avvâm Ammâr b. Yâsir ve Ebû Hüreyre hazerâtı namaza hafif kıldırırlarmış. Hazret-i Sâd b. Ebî Vakkâs namazı mescidde kıldırdığı vakit rükû ve sücûdu hafif tutar; Evinde kıldığı zaman bunları ve bütün namazı uzatırmış. Kendisine niçin böyle yaptığı sorulunca: «Biz cemâatın bize uydukları İmâmlarız.» cevâbını vermiş. Hazret-i Zübeyr-e dahi: «Siz Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Hn ashabı olduğunuz halde neden herkesten ziyâde namazı hafif kıldırıyorsunuz?» diye sorulunca: «Biz şu vesveseci şeytandan önce davranıyoruz» demiştir. Hazret-i Ammâr-ın da: «Bu namazı şeytan vesvese verimi den Üzerinizden atın!» dediği rivâyet olunur. Hazret-i Ömer yaralandığı Bft-man mihraba Abdurrahman b. Avf geçerek en kısa türelerden «Kevser» ile «Nasr» ı okumuştur. hafif kıldın iması hususunda Ebû Vâkıd-i-Leysî İbn Mes-ûd Abdullah b. Ömer Osman b. Ebil-Âsve Enes (radıyallahü anhûm) hazerâtından da hadîsler rivâyet edilmiştir. Ebü Vâkıd hadîsini İmâm Şâfiî «Müsned» inde tahrîc etmiştir. Bu hadîsde: -Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namazı cemaata en hafif şekilde kıldırır yalnız kılarken en ziyâde uzun tutan o olurdu.» denilmektedir. Mes-ûd hadîsini Taberânî -El-Evsat- ında tah-rîc etmiştir. Mezkûr hadîste: cemaata İmâm olursa namazı hafif kıldırsın 1 Çünkü içlerinde zayıf yaşlı ve ihtiyaç sahibi olanlar vardır.» buyurulmuştur. Ömer hadîsini sahih bir senetle Nesâî tahrîc etmiştir. Bu hadîste de: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bize namazı hafif kıldırmamızı emreder ve İmâm olurdu!» denilmektedir. Hazret-i Osman ile Enes (radıyallahü anhûma) hadîsleri az sonra görülecektir.