1236-) Bana Muhammed b. Hatim de rivâyet etti. ki) Bize Mûallâ b. Mansûr rivâyet etti. ki) Bize Abdül Vâris b. Saîd rivâyet etti. ki) Bize Kesir b. Şinzir Atâ-dan o da Câbir-den naklen rivâyet etti. Câbir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir hacet peşinde gönderdi.» diyerek Hammâd hadisi ma-nâsında rivâyetde bulunmuş. hadîs-i Buhârî «Kitâbû-l - Amel fî-s - Salât» da tahrîc etmişdir. Onun rivâyetinde Hazret-i Câbir şöyle demektedir: (sallallahü aleyhi ve sellem) beni bir hacet peşinde gönderdi. Ben de gitdim ve o haceti görerek döndüm. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e geldiğimde kendisine selâm verdim. Fakat selâmımı almadı. Bundan kalbınıe ne derece hüzün çöktüğünü bir Allah bilir. Kendi kendime: Galiba Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) geâkdim diye bana darıldı; dedim. Sonra kendisine tekrar selâm verdim. Fakat yine selâmımı almadı. Bu defa kalbınıe deminkinden daha derin bir hüzün çöktü. Sonra tekrar kendilerine selâm verdim. Bu sefer selâmımı aldı ve: selâmını almakdan beni meneden namazda oluşumdur.» buyurdular. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in hayvanı kıbleden başka tarafa doğru dönmüştü.» Benî Mustalik gazasında geçmişdir. Bu hadîs dahi yukarkiler gibi namazda konuşmanın caiz olmadığını bildiren delillerdendir ve yukarkilerden fazla olarak şu hükümleri ihtiva eder: