1237-) Bize İshâk b. İbrahim ile İshâk b. Mansûr rivâyet ettiler. Dediler ki: Bize Nadr b. Şümeyl haber verdi. ki) Bize Şu-be haber verdi. ki) Bize Muhammed —ki İbn Ziyâd-dır — rivâyet etti. ki: Ebû Hüreyre-yi şöyle derken işitdim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): bir ifrit namazımı bozdurmak için dun akşam anîden banc bir oyun oynamağa kalkıştı. Ama Allah beni ona kaptırmadı. Ben de onu boğdum. Vallahi onu şu mescidin direklerinden birinin yanı başına bağlamayı çok isterdim. Bu suretle sabahladığınızda sîzlerde topdan (yahut hepiniz) onu görürdünüz; fakat sonradan kardeşim Süleyman-ın sözünü hatırladım: (Yârâbbî beni affet; ve bana öyle bir mülk verkî benden sonra hiçbir kimseye lâyık olmasın!) demişti. Allah da onu köpek kovar gibi kovdu.» buyurdular. Mansûr: «Şu-be Muhammed b. Zİyâd-dan rivâyet etti.» dedîl