1274-) Bize Muhammed b. Abbâd rivâyet etti. ki): Bize Hatim — ki İbn İsmail-dir — Ya-kûb b. Mücâhid-den o da İbn Ebî Atik-den naklen rivâyet etti. İbn Ebî Atik Şöyle dedi: Ben ve Kâsım Âişe (radıyallahü anha)’nın yanında bir şeyler konuşduk. Kâsım konuşmalarında çok hatâ eden bir kimseydi. Kendisi bir ümmüveled-in çocuğu idi. Âişe ona: «Sana ne oluyor ki şu kardeşim oğlu gibi konuşmuyorsun? Ama bu konuşmanın sana nereden geldiğini ben bilirim. Bunu annesi terbiye etti seni de annen terbiye etti.» dedi. Bunun üzerine Kâsım kızdı ve Âişe-ye kin bağladı. Âişe-nin sofrası getirildiğini görünce ayağa Âişe: Nereye? dedi. Kâsım: Namaz kılacağım. Cevâbını verdi. Âişe: . Otur (Oraya) dedi. Kâsım: Ben hakîkaten namaz kılacağım!. dedi. Âişe: Otur (Oraya!) serseri! Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i: «Yemek hazır oldukda bir de büyük ve küçük abdest bozacağı geldiğinde namaz kılınmaz.» buyururken işitdim; dedi.